Berlin-Spandau–Joe Chialo, doğrudan görev için Spandau/Charlottenburg-Nord seçim bölgesinde CDU’ya aday olarak başvuruyor. Şu anda 709 üyesi olan parlamentodaki ikinci Afro-Alman olacak. Geçen hafta Armin Laschet, müzik girişimcisini kültür ve yaratıcı endüstrilerden sorumlu “geleceğin ekibine” atadı. Chialo, takımdaki Berlinli ve orada Berlin’deki sorunlarını temsil ediyor: kulüpleri ve sanatçıları güvence altına almak. Spandau Market’teki en sevdiği pastanede buluşuyoruz. Cumartesi günleri dışarıda CDU, SPD, Linke, FDP, Die Basis ve AfD’nin kampanya stantları var.
Bay Chialo, nasıl gidiyor?
Çok zor, sınırları zorluyor ama çok eğlenceli çünkü sonuç projeksiyonları ile gerçek deneyim arasında gerçekten bir fark hissediyorum – insanların bana yaklaşımı, konular hakkında nasıl konuştuğumuz. İnsanların şöyle demesi güzel: Biz zaten oy kullandık, onun mutlaka bir oyu var. Ciddi bir kampanyayı aşırı derecede eğlenceli bir kampanyaya dönüştürmek gibi bir isteğim yok.
Yeşiller gibi diğer partilere gerçekten meyleden seçmenlerden ilk oyları almayı mı umuyorsunuz?
Bu saf spekülasyon. Ama sık sık şunu duyuyorum: Sen harika bir adamsın, neden CDU’dasın? Sonra bana partimin başarılarını hatırlatarak açıklıyorum – anahtar kelimeler mali kriz, Yunan devlet bütçesi, göç krizi ve tüm zorluklara rağmen salgın. Tüm krizler tesadüfen, kilit pozisyonlarda sorumluluğu paylaşan ortağımız SPD ile son on iki yıldır aşıldı. Ama tabii ki CDU olarak daha fazla gence ilham veren daha empatik, daha taze, daha genç bir iletişim hattı bulma konusunda yakalamamız gereken bazı şeyler olduğunu fark ediyorum. Evet, heyecanlı.
Armin Laschet aynı şekilde mi görüyor?
Kıyametle ilgili tüm kehanetlere rağmen, ona çok yakınım: ilgileniyor, içeriğe öncelik veriyor. Yaratıcı endüstrilerin endişeleri ve ihtiyaçları hakkında konuştuğumda beni dinliyor. Ve yaratıcı endüstrilerin gelecekteki ekibinde bir yeri olduğuna karar verdi.
Sendika uzun zamandır daha fazla kadına, daha fazla gence, daha fazla çeşitliliğe, daha fazla tazeliğe ihtiyacı olduğunu biliyor – neden ikinci Afro-Alman olacağından emin olacak şekilde bir listeye girmedin? Karamba Diaby’den sonra SPD Federal Meclis’e mi?
Bunun basit bir nedeni var: Adaylığım sürpriz oldu. Sonra Kai Wegner seçim bölgesini bana tavsiye etti. Parti ve ben – geçtiğimiz on iki ayda birbirimizi daha iyi tanıdık. Seçimin sonucu ne olursa olsun, birbirimizde nelere sahip olduğumuzu biliyoruz ve şimdiye kadar gördüğümüzden farklı bir gelecek göreceğiz.
Bu, doğrudan manda deneyi nasıl biterse bitsin siyasette kalacağınız anlamına mı geliyor?
Kariyer nedenleriyle siyaset yapmak istemiyorum. Kararım şu değil: Politikacı olmak istiyorum. Hâlâ yaratıcı endüstrilerde bir girişimciyim ve bu çok hoşuma gidiyor. Ama şimdi bir sorunum var ve bunu partiye ve halka duyurabildim. Şimdi: Sorunlarımı komisyonlarda dile getirebileceğim Parlamento’da bir koltuk için Bundestag adaylığı için tüm hızıyla ilerliyor.
Sekiz erkek ve kadın, Birlik’teki düşüş eğilimini durdurmalı
Geleceğin ekibinin sunumu, birçok kişiye kötü anket sayılarına verilen panik tepkisi gibi geldi – hadi birkaç kişiyi sunalım. Bu nasıl oldu?
Hızlı oldu, şaşırtıcıydı ama holterdiepolter değildi. Günümüz dünyasında, iletişim hızı büyük önem taşımaktadır. Bu çok erken yayınlanmış olsaydı, insanlar neden ağır sıkletler, örneğin bakanlar yok derdi. Ancak, gelecekle ilgili şaşırtıcı olanlar da dahil olmak üzere belirli konuları yeni zihinlerle doldurmaya karar verdi. Gelecek Pazartesi onunla yaratıcı endüstriler hakkında konuşma fırsatını dört gözle bekliyorum.
En önemli üç hedef nedir?
Modern kültürel ve yaratıcı endüstrileri teşvik etmek istiyorum. Bu, kulüp kültürüyle ilgili olan her şeyi, dijital alanda telif hakkı hakkında tartışılanları ve film endüstrisi ve oyun sektörünü ilgilendiren her şeyi içerir.
Kulüpler Berlin’in merkezindedir. Kulüpleri ne yapacaksın?
Pandemi kulüpleri çok etkiledi, daha fazla güvenliğe ihtiyaçları var. Bunun için çok önemli: kulüpler kültürel alanlar olarak kabul edilmelidir. Müzik kulüpleri yetenek havuzlarıdır, önemli bir kültürel misyonu yerine getirirler, şehir içlerini daha çekici hale getirirler, seyirci çekerler ve mekânı daha cazip hale getirirler. Bununla birlikte, inşaat hukukunda eğlence yerleri olarak hala genelevler ve kumarhanelerle eş tutulmaktadırlar! Değişiklik Federal İnşaat Bakanlığı, yani Horst Seehofer tarafından oylanacak. Burada bir de parti içi sorundan bahsediyoruz, bu da gerçeğin bir parçası. Kulüplerin kültürel alanlar olarak kabul edilmesi, Berlin’i özel kılan şeyi de sağlamalıdır – çeşitli, heyecan verici bir kulüp manzarası. Tüm ekonomik alanlara yayılmıştır.
Volkmar Otto
Kişiye
Joe Chialo 18 Temmuz 1970 yılında Almanya’nın başkenti Bonn’da Tanzanyalı bir diplomatın çocuğu olarak dünyaya geldi. Abitur’unu Köln yakınlarındaki Salesian yatılı okulunda geçti.
İlk eğitimi sırasında bir kesme makinesi operatörü/freze teknolojisi olmak ve ardından tarih, politika ve ekonomi okumak için, çapraz grup Blue Manner Haze’in şarkıcısı olarak büyük Sony Music plak şirketiyle sözleşme imzaladı. Bazen fedai olarak çalıştı.
Yaratıcı ve kültürel endüstrilerdeki kariyeri onu Köln, Amsterdam, Münih, Hamburg’a ve son olarak da Berlin’deki Universal Music müzik şirketine götürdü. 2009’da bir sanatçı yönetim şirketi olan Airforce1 Management GmbH’yi ve 2012’de Universal Music ile bir ortak girişim olan Airforce1 Records’u kurdu.
2016 yılında CDU’ya katıldı. Joe Chialo evli ve bir kız babasıdır.
Kulüpler neden kesinlikle şehir sakinleriyle çarpışma riskinin olduğu iç şehirlere gitmek zorunda?
Kültür bir bozulmadır, disko bir bozulmadır – orada gücü hissedebilirsiniz, gençler hareket halindedir. Bu gerilim toplumun ilerlemesine katkıda bulunur. Berlin’in olayı bu, şehrin bu huzursuzluğa ihtiyacı var. Haftanın yedi günü, günün 24 saati durmaksızın tıkırdıyor gibi değil. Ve Berlin’de şehir merkezinde olmayan nedir? Bu sadece orta değil! Charlottenburg-Wilmersdorf’un Kreuzberg ve Schöneberg’de bir merkezi var… Her yerde kulüpler de olmalı. Ancak fileto yerleri yatırımcılar için de ilgi çekicidir. Kulüpler kültür alanı olarak sıralanmazlarsa dezavantajlıdırlar ve her an devrilebilirler.
Sanatçıları daha iyi koruma planı nedir?
Sanatçılar sosyal güvenlik fonu bugüne kadar yüzde 50 oranında sanatçıların kendi katkı paylarından, yüzde 20 oranında devlet katkısı ve yüzde 30 oranında da şirketler tarafından ödenmek üzere sanatçıların sosyal güvenlik katkı paylarından besleniyor. Pandemi gibi bir durumda daha iyi korunmaları için diğer kültürle ilgili serbest çalışanlar ve serbest meslek sahipleri için devlet payını artırmak ve sigortayı zorunlu hale getirmek istiyorum. Serbest çalışanlar ve serbest meslek sahipleri için bir tür işsizlik sigortası da gündemimde. Kalıcı etkisi olan ve sanatçılara ve yaratıcı insanlara daha iyi koruma sağlayan bir şey yaratmalıyız.
Canlı kültür pandemi katılığından nasıl çıkacak?
İlk kapatan canlı kültür oldu ve hala bir açılış stratejisi yok. Uzmanlarla birlikte, canlı etkinliklerin kapasite sınırlamaları ve minimum mesafeler olmadan tekrar nasıl gerçekleşebileceğine dair kriterleri tanımlamamız gerekiyor.
Seçim kampanyanız hakkında o kadar coşkulu konuştunuz ki, sizin de başınıza çirkin şeyler geldi mi?
Evet. Spandau pazar meydanında, tüm parti stantları çok küçük bir alanda bulunuyor. Bazen insanlar yanınızdan geçip giderler – ve bunu sadece benimle ilgili olarak söylemiyorum, çünkü ben siyahım – ve basitçe şöyle diyorlar: “Politikacıların hepsi vurulmalı.” Bu tür açıklamalar bu ülkedeki bölünmeleri gözler önüne seriyor. Corona inkarcılarıyla uğraşırsanız, Almanya’da bir çatlak olduğunu açıkça hissedebilirsiniz. İnsanları daha fazla ayıran değil, insanları bir araya getiren iletişim yolları aramak son derece önemli olacaktır. Beni motive eden şey bu.
Geleceğin takımı nasıl ortaya çıktı?
Armin Laschet ile aylardır konuşuyorum ve sadece randevularda değil. Ona kültürel ve müzikal manzaradaki durumu, son derece duygusal endüstride gerçekte neler olup bittiğini anlatmaya devam ettim. Sonra seçim kampanyasında beni desteklemesi için onu Spandau’ya davet ettim. Eyalet listesinde olmadığım için bu önemliydi. Ondan sonra mesela pandemi sonrası açılış senaryolarını tartışmaya devam ettik. Müstakbel takımın sunumundan iki gün önce beni aradı.
Başka ne ilerlemek istersiniz?
Kalkınma politikası aynı zamanda bir Joe Chialo meselesidir. Hayatımda, Güney Afrika’da bir şirket yöneterek ve sanatçıları destekleyerek endişemi kültürel konumumla ilişkilendiriyorum. Gelecekte bu yönde politik bir şeyler de bulabilirsem, bu harika olur.
Bay Chialo, nasıl gidiyor?
Çok zor, sınırları zorluyor ama çok eğlenceli çünkü sonuç projeksiyonları ile gerçek deneyim arasında gerçekten bir fark hissediyorum – insanların bana yaklaşımı, konular hakkında nasıl konuştuğumuz. İnsanların şöyle demesi güzel: Biz zaten oy kullandık, onun mutlaka bir oyu var. Ciddi bir kampanyayı aşırı derecede eğlenceli bir kampanyaya dönüştürmek gibi bir isteğim yok.
Yeşiller gibi diğer partilere gerçekten meyleden seçmenlerden ilk oyları almayı mı umuyorsunuz?
Bu saf spekülasyon. Ama sık sık şunu duyuyorum: Sen harika bir adamsın, neden CDU’dasın? Sonra bana partimin başarılarını hatırlatarak açıklıyorum – anahtar kelimeler mali kriz, Yunan devlet bütçesi, göç krizi ve tüm zorluklara rağmen salgın. Tüm krizler tesadüfen, kilit pozisyonlarda sorumluluğu paylaşan ortağımız SPD ile son on iki yıldır aşıldı. Ama tabii ki CDU olarak daha fazla gence ilham veren daha empatik, daha taze, daha genç bir iletişim hattı bulma konusunda yakalamamız gereken bazı şeyler olduğunu fark ediyorum. Evet, heyecanlı.
Armin Laschet aynı şekilde mi görüyor?
Kıyametle ilgili tüm kehanetlere rağmen, ona çok yakınım: ilgileniyor, içeriğe öncelik veriyor. Yaratıcı endüstrilerin endişeleri ve ihtiyaçları hakkında konuştuğumda beni dinliyor. Ve yaratıcı endüstrilerin gelecekteki ekibinde bir yeri olduğuna karar verdi.
Sendika uzun zamandır daha fazla kadına, daha fazla gence, daha fazla çeşitliliğe, daha fazla tazeliğe ihtiyacı olduğunu biliyor – neden ikinci Afro-Alman olacağından emin olacak şekilde bir listeye girmedin? Karamba Diaby’den sonra SPD Federal Meclis’e mi?
Bunun basit bir nedeni var: Adaylığım sürpriz oldu. Sonra Kai Wegner seçim bölgesini bana tavsiye etti. Parti ve ben – geçtiğimiz on iki ayda birbirimizi daha iyi tanıdık. Seçimin sonucu ne olursa olsun, birbirimizde nelere sahip olduğumuzu biliyoruz ve şimdiye kadar gördüğümüzden farklı bir gelecek göreceğiz.
Bu, doğrudan manda deneyi nasıl biterse bitsin siyasette kalacağınız anlamına mı geliyor?
Kariyer nedenleriyle siyaset yapmak istemiyorum. Kararım şu değil: Politikacı olmak istiyorum. Hâlâ yaratıcı endüstrilerde bir girişimciyim ve bu çok hoşuma gidiyor. Ama şimdi bir sorunum var ve bunu partiye ve halka duyurabildim. Şimdi: Sorunlarımı komisyonlarda dile getirebileceğim Parlamento’da bir koltuk için Bundestag adaylığı için tüm hızıyla ilerliyor.
Sekiz erkek ve kadın, Birlik’teki düşüş eğilimini durdurmalı
Geleceğin ekibinin sunumu, birçok kişiye kötü anket sayılarına verilen panik tepkisi gibi geldi – hadi birkaç kişiyi sunalım. Bu nasıl oldu?
Hızlı oldu, şaşırtıcıydı ama holterdiepolter değildi. Günümüz dünyasında, iletişim hızı büyük önem taşımaktadır. Bu çok erken yayınlanmış olsaydı, insanlar neden ağır sıkletler, örneğin bakanlar yok derdi. Ancak, gelecekle ilgili şaşırtıcı olanlar da dahil olmak üzere belirli konuları yeni zihinlerle doldurmaya karar verdi. Gelecek Pazartesi onunla yaratıcı endüstriler hakkında konuşma fırsatını dört gözle bekliyorum.
En önemli üç hedef nedir?
Modern kültürel ve yaratıcı endüstrileri teşvik etmek istiyorum. Bu, kulüp kültürüyle ilgili olan her şeyi, dijital alanda telif hakkı hakkında tartışılanları ve film endüstrisi ve oyun sektörünü ilgilendiren her şeyi içerir.
Kulüpler Berlin’in merkezindedir. Kulüpleri ne yapacaksın?
Pandemi kulüpleri çok etkiledi, daha fazla güvenliğe ihtiyaçları var. Bunun için çok önemli: kulüpler kültürel alanlar olarak kabul edilmelidir. Müzik kulüpleri yetenek havuzlarıdır, önemli bir kültürel misyonu yerine getirirler, şehir içlerini daha çekici hale getirirler, seyirci çekerler ve mekânı daha cazip hale getirirler. Bununla birlikte, inşaat hukukunda eğlence yerleri olarak hala genelevler ve kumarhanelerle eş tutulmaktadırlar! Değişiklik Federal İnşaat Bakanlığı, yani Horst Seehofer tarafından oylanacak. Burada bir de parti içi sorundan bahsediyoruz, bu da gerçeğin bir parçası. Kulüplerin kültürel alanlar olarak kabul edilmesi, Berlin’i özel kılan şeyi de sağlamalıdır – çeşitli, heyecan verici bir kulüp manzarası. Tüm ekonomik alanlara yayılmıştır.
Volkmar Otto
Kişiye
Joe Chialo 18 Temmuz 1970 yılında Almanya’nın başkenti Bonn’da Tanzanyalı bir diplomatın çocuğu olarak dünyaya geldi. Abitur’unu Köln yakınlarındaki Salesian yatılı okulunda geçti.
İlk eğitimi sırasında bir kesme makinesi operatörü/freze teknolojisi olmak ve ardından tarih, politika ve ekonomi okumak için, çapraz grup Blue Manner Haze’in şarkıcısı olarak büyük Sony Music plak şirketiyle sözleşme imzaladı. Bazen fedai olarak çalıştı.
Yaratıcı ve kültürel endüstrilerdeki kariyeri onu Köln, Amsterdam, Münih, Hamburg’a ve son olarak da Berlin’deki Universal Music müzik şirketine götürdü. 2009’da bir sanatçı yönetim şirketi olan Airforce1 Management GmbH’yi ve 2012’de Universal Music ile bir ortak girişim olan Airforce1 Records’u kurdu.
2016 yılında CDU’ya katıldı. Joe Chialo evli ve bir kız babasıdır.
Kulüpler neden kesinlikle şehir sakinleriyle çarpışma riskinin olduğu iç şehirlere gitmek zorunda?
Kültür bir bozulmadır, disko bir bozulmadır – orada gücü hissedebilirsiniz, gençler hareket halindedir. Bu gerilim toplumun ilerlemesine katkıda bulunur. Berlin’in olayı bu, şehrin bu huzursuzluğa ihtiyacı var. Haftanın yedi günü, günün 24 saati durmaksızın tıkırdıyor gibi değil. Ve Berlin’de şehir merkezinde olmayan nedir? Bu sadece orta değil! Charlottenburg-Wilmersdorf’un Kreuzberg ve Schöneberg’de bir merkezi var… Her yerde kulüpler de olmalı. Ancak fileto yerleri yatırımcılar için de ilgi çekicidir. Kulüpler kültür alanı olarak sıralanmazlarsa dezavantajlıdırlar ve her an devrilebilirler.
Sanatçıları daha iyi koruma planı nedir?
Sanatçılar sosyal güvenlik fonu bugüne kadar yüzde 50 oranında sanatçıların kendi katkı paylarından, yüzde 20 oranında devlet katkısı ve yüzde 30 oranında da şirketler tarafından ödenmek üzere sanatçıların sosyal güvenlik katkı paylarından besleniyor. Pandemi gibi bir durumda daha iyi korunmaları için diğer kültürle ilgili serbest çalışanlar ve serbest meslek sahipleri için devlet payını artırmak ve sigortayı zorunlu hale getirmek istiyorum. Serbest çalışanlar ve serbest meslek sahipleri için bir tür işsizlik sigortası da gündemimde. Kalıcı etkisi olan ve sanatçılara ve yaratıcı insanlara daha iyi koruma sağlayan bir şey yaratmalıyız.
Canlı kültür pandemi katılığından nasıl çıkacak?
İlk kapatan canlı kültür oldu ve hala bir açılış stratejisi yok. Uzmanlarla birlikte, canlı etkinliklerin kapasite sınırlamaları ve minimum mesafeler olmadan tekrar nasıl gerçekleşebileceğine dair kriterleri tanımlamamız gerekiyor.
Seçim kampanyanız hakkında o kadar coşkulu konuştunuz ki, sizin de başınıza çirkin şeyler geldi mi?
Evet. Spandau pazar meydanında, tüm parti stantları çok küçük bir alanda bulunuyor. Bazen insanlar yanınızdan geçip giderler – ve bunu sadece benimle ilgili olarak söylemiyorum, çünkü ben siyahım – ve basitçe şöyle diyorlar: “Politikacıların hepsi vurulmalı.” Bu tür açıklamalar bu ülkedeki bölünmeleri gözler önüne seriyor. Corona inkarcılarıyla uğraşırsanız, Almanya’da bir çatlak olduğunu açıkça hissedebilirsiniz. İnsanları daha fazla ayıran değil, insanları bir araya getiren iletişim yolları aramak son derece önemli olacaktır. Beni motive eden şey bu.
Geleceğin takımı nasıl ortaya çıktı?
Armin Laschet ile aylardır konuşuyorum ve sadece randevularda değil. Ona kültürel ve müzikal manzaradaki durumu, son derece duygusal endüstride gerçekte neler olup bittiğini anlatmaya devam ettim. Sonra seçim kampanyasında beni desteklemesi için onu Spandau’ya davet ettim. Eyalet listesinde olmadığım için bu önemliydi. Ondan sonra mesela pandemi sonrası açılış senaryolarını tartışmaya devam ettik. Müstakbel takımın sunumundan iki gün önce beni aradı.
Başka ne ilerlemek istersiniz?
Kalkınma politikası aynı zamanda bir Joe Chialo meselesidir. Hayatımda, Güney Afrika’da bir şirket yöneterek ve sanatçıları destekleyerek endişemi kültürel konumumla ilişkilendiriyorum. Gelecekte bu yönde politik bir şeyler de bulabilirsem, bu harika olur.